Brugse politie jaagt op milieuspoken in Lappersfortbos

Brugge, woensdag , 4/8/2010. De Brugse Lokale Brugse Politie heeft de voorbije dagen weer duidelijk gemaakt waar de Brugse beleidsprioriteiten liggen. De politie was er via nog onbekende bron achter gekomen dat “een groep jongeren was binnengedrongen in het Lappersfortbos, om er een kamp in te richten.”

De politie, naar verluidt niet gehinderd door enige wettige noodzaak of een gerechtelijk bevel, stapte meteen af om de betrokkenen “van het terrein van Fabricom te zetten” en een einde te maken aan wat de politie voor een nieuwe bosbezetting hield. Daar pas kwamen ze tot hun grote verwondering tot de vaststelling dat de jongeren door de Jeugdbond voor Natuur en Milieu (JNM) en boswachter Koen Maertens, aangesteld door niemand minder dan de Vlaamse Regering, waren uitgenodigd om tijdens een kamp te helpen met een paar kleine beheerswerken en om een inventaris van de insecten in het Lappersfortbos op te maken. Gelukkig stelde de politie haar vergissing van formaat vast alvorens tot aanhoudingen over te gaan.

“De politie jaagt op milieuspoken,” zegt één van de jongeren die deelnemen aan het kamp. “Ik zou het zelfs geen mini bezetting willen noemen... In februari zijn we hier op uitnodiging van de boswachter wilgen komen knotten en als wederdienst mochten we nu op kamp komen... Wij zijn hier gewoon om deel te nemen aan de activiteiten, zoals het maken van houtwalletjes en insectenhotels...”

Actie

Aanstaande zondag 8 augustus wordt wellicht weer politie verwacht wanneer de jongeren op het Simon Stevin plein in Brugge handtekeningen willen verzamelen voor het behoud van zonevreemde bossen en voorbijgangers willen informeren over het Vlaamse bosbeleid waarvoor ze een heuse Vlaamse kermis op poten zetten met een rad, sjoelbak, vogelpik,... en bijhorende opdrachten rond het bosbeleid.

Geen commentaar

De Lokale Politie Brugge heeft als bedrijfspolitiek de Stadsomroep niet te woord te staan want “door ministeriële richtlijnen en hun politie deontologie kunnen zij enkel en alleen met geaccrediteerde pers werken”. De Lokale politie Brugge is het enige politiekorps dat deze “reden” aanhaalt om de Stadsomroep geen informatie te moeten verschaffen. Helaas kunnen wij dan ook geen weerwoord van de Lokale Politie Brugge publiceren.

(FN-Eigen Berichtgeving/Foto: Archief)
http://www.stadsomroep.com/Detail.asp?NUM=30583

uit Het Nieuwsblad: Bouw in Lappersfortbos kan beginnen

• dinsdag 27 juli 2010
• Auteur: Tom Le Bacq

• 
• 

© michel vanneuville

BRUGGE - Na het bouwverlof begint in het gekapte deel van het Lappersfortbos de bouw van zes loods- en kantoorgebouwen. ‘Er zijn veel bedrijven die zich er willen vestigen', zegt Tom Degraeve van Centrobiz. Op termijn zouden er 60 tot 120 mensen kunnen werken.

De bomen (en de bosbezetters) in het 3,2 hectare grote stuk van het Lappersfortbos dat als bedrijvenzone ingekleurd staat, waren al sinds maart weg. Vanaf begin volgende maand kan nu ook de bouw beginnen van de loodsen en kantoren die zullen komen langs Ten Briele. Tegen augustus volgend jaar moet alles af zijn. Vastgoedmakelaar Centrobiz is sinds vorige week bezig met de verkoop.

‘Er komen zes loodsgebouwen van elk 1.450 vierkante meter groot', zegt Tom Degraeve van Centrobiz. ‘Op de eerste en tweede verdieping van elk gebouw komt ook telkens 165 vierkante meter kantoorruimte. Aan de achterkant van het terrein is ook nog plaats voor twee grote kantoorgebouwen, die pas later zullen worden gebouwd, in een tweede fase.'

‘Bestemd als bedrijvenzone'

Naar de loodsen is alvast vraag genoeg, zegt Degraeve. ‘We zijn al met drie bedrijven in onderhandeling, terwijl de gebouwen pas sinds vorige week te koop staan', zegt hij. ‘Maar het gaat dan ook om een uitstekende locatie, met een goede ontsluiting en een rustige ligging.'

Dat het ook om een gevoelige locatie gaat, een plek waar bosbezetters en milieubewegingen bijna tien jaar strijd voor voerden, lijkt de bedrijven dus niet te deren.

‘De kap van dat stukje bos is hopelijk een afgesloten hoofdstuk', zegt Degraeve. ‘De grond is ook altijd bestemd geweest als bedrijvenzone. Het zou zonde zijn om het dan niet te gebruiken, terwijl er zoveel vraag is naar industriegrond in Brugge.'

De bouw zal in fases verlopen. ‘We beginnen met de loods die het dichtst bij het containerpark ligt', zegt Degraeve. ‘En zo schuiven we op richting Vaartdijkstraat. Ik schat dat er per loodsgebouw werk zal zijn voor tien tot twintig mensen.'

De eigenaar die het bos in maart liet ontruimen, Fabricom GDF Suez, heeft ondertussen niets meer met het project te maken. ‘Wij hebben de grond verkocht aan een privé-investeerder', zegt Wim Vanden Abbeele, secretaris-generaal van Fabricom GDF Suez. ‘De goedgekeurde bouwvergunning kan nu worden uitgevoerd.'

Bosbezetters

Het is de vraag hoe de voormalige bosbezetters op de bouw van de loodsen zullen reageren. In maart was dit terrein langs Ten Briele nog het decor voor een grootschalige ontruimingsactie waarbij de politie meer dan twintig actievoerders uit de bomen haalde. ‘De overheid heeft beslist wat er met deze grond kan en mag gebeuren', zegt Degraeve. ‘Wij hopen dat de voormalige bosbezetters zich daarbij kunnen neerleggen.'

Lappersfort demonstratie zondag

LAPPERSFORT

DEMO

Tegen het politiegeweld en de verdere aantasting van de open ruimte.

ZONDAG 14 MAART 14 UUR t’ZAND BRUGGE

Donderdag 4 maart, nog geen 10 dagen geleden, werd het Lappersfortbos op brutale wijze ontruimd en gekapt.

De geweldloze milieuactivisten werden met martelpraktijken (elektroshocks) gedwongen hun actie op te geven. Door hun keuze van anonimiteit werden zij in het illegalencentrum van Brugge opgesloten.

Een tien jaar durende strijd om het behoud van een klein stukje bos die deel uitmaakte een groter geheel en symbool stond voor alle zonevreemde bossen in Vlaanderen is de kop ingedrukt. GDF Suez raadslid Burgemeester Moenaert bewees Fabricom/Suez op deze manier terug een grote dienst. Ook al staan loodsen leeg aan de overkant van de straat, toch verliezen wij onze laatste stukken natuur aan vriendjespolitiek en geldziek gedrag. Zo blijkt weer, samen met de mislukte top van Kopenhagen, dat de klimaatsverandering geen mentaliteitsverandering teweeg brengt.

De kap van het Lappersfort is de eerste dominosteen die valt bij de grootse plannen die Brugge voor de nabije toekomst koestert en waar niet gekeken word op een vierkante meter.

De expansie van de haven te Zwankendamme en Lissewege, de aanleg van het Noorderkanaal, de bouw van een voetbaltempel in Chartreuse, Klein Appelmoes in Assebroek zijn maar enkele voorbeelden van projecten die op stapel staan en de historische stad Brugge verder inblikken en banaliseren.

Kom massaal naar deze vreedzame (aangevraagde) betoging en laat zien dat het genoeg is geweest.

Actualisation légale, jeudi 11 mars

Lundi soir les 7 personnes qui étaient toujours au centre fermé ont été libérées.
La personne en prison y est toujours.
Les quatre personnes inculpées préparent leur procès qui aura lieu le 25 mars.

Depuis l'expulsion, les occupantEs se font harceler constamment à Bruges. "Simple contrôle d'identité", souvent en force avec plusieurs véhicules de police; le refus de donner son identité s'ensuit immédiatement d'arrestation et de 10 ou 12 heures de garde à vue.

Expulsion brutale et abattage de la forêt

Expulsion brutale et abattage de la forêt

Jeudi 4 mars, le bourgemestre de Bruges et Fabricom, le proprio, ont envoyé les forces de destruction massive pour expulser le camp qui résistait à l'intérieur de la forêt de Lappersfort et la raser entièrement.

L'expulsion a duré 10h 30 (de 8h à 18h30), et au moment où la dernière personne quittait le site, la plus grande partie de la forêt était déjà abatue. Pendant toute la durée de l'opération, des dizaines de tronçonneuses et pelleteuses rasaient tout autour d'eux; les arbres ne cessaient de tomber de partout, y compris juste à côté de ceux sur lesquelles se trouvaient les occupantEs. Le lendemain, des camions ne cessaient d'arriver pour terminer d'embarquer les derniers arbres tombés; à ce jour toute trace de la forêt a été effacée, ce n'est plus qu'un sinistre terrain-vague.

Encore une fois, la violence avec laquelle la police a traité les occupantEs ne nous a pas surpris. Les personnes qui étaient enchainées à des lock-ons ont été torturées pour faire en sorte qu'elles se rendent. Les keufs appuyaient sur des points de pression, tordaient et tiraient comme des boeufs sur les bras, faisaient de la pression psychologique, etc... avec certains ils ont même fait recours au taser!... L'équipe de grimpeurs, bien connue des activistes comme étant la plus violente en belgique lors des expulsions, n'a pas fait tort à sa réputation... Le manque total d'un minimum de sécurité est peut être le plus surprenant; ils ont sérieusement mis en danger la vie de plusieurs occupantEs. Ils coupaient des cordes sans regarder où elles étaient attachées; c'est par exemple ainsi qu'ils ont failli faire tomber une personne qui se trouvait dans un filet à une douzaine de mètres de hauteur. La façon dont ils se sont prit pour faire descendre deux personnes qui se trouvaient dans un lock-on sur un pont de singe à vingt mètres de hauteur est peut être la plus scandaleuse; ils ont d'abord coupé la corde du haut a laquelle ils pendaient; en tombant jusqu'à la corde du bas sur laquelle ils étaient aussi assurés, une personne s'est retrouvée la tête en bas, et alors ils n'ont rien trouver de mieux que d' attacher cette corde à la grue, puis la couper aussi pour la faire descendre jusqu'au sol, avec les deux personnes qui pendaient n'importe comment... C'est difficile à imaginer avec ces quelques explications, mais celleux qui ont eu le malheur de voir la scène, croyaient qu'ils allaient devoir enterrer deux copains... aussi ils coupaient des arbres dans lesquels se trouvaient des cabanes sans aller voir si quelqu'un était dedans. La liste d'autres scènes scandaleuses est longue, mais je n'ai pas le courage maintenant de revivre tous ces moments morbides que les camarades nous ont racontés...

Quant au bilan légal pour l'instant, les keufs ont été bien occupés toute la journée... A notre connaissance, 46 personnes ont été arrêtées en tout le jour de l'expulsion. D'abord les 21 personnes qui résistaient dans la forêt ont été amenés en garde à vue, et fichées avec photos et empreintes digitales, mais toutes ont refusé de déclarer leur identité. 11 d'entre elles ont été libérées après environ 12 heures (parmi lesquelles une a reçu un avis d'expulsion valable pour toute la zone schengen). Les 9 autres ont été détenues au centre fermé à Bruges, ceci y compris quelques personnes de nationalité belge (!...). Une personne apatride qui se trouvait dans la forêt a été détenue en prison, accusé d'avoir une affaire ouverte. Selon les dernières nouvelles, il devrait passer au moins 3 mois en prison.

Depuis la première demi heure de l'expulsion, des gens se sont rassemblés près de la forêt, et vers midi, après avoir témoigné l'affreux spectacle des machines de la mort, quelques personnes ont repoussé la barrière de barbelés et sont passées entre la ligne de keufs pour atteindre la forêt. Pendant qu'ils se faisaient poursuivre, un des keufs a trébuché sur lui-même et a atterri au sol la tête la première (il y a de belles images de ce moment sur une vidéo, qui est passé à la télé et que vous pourrez sûrement trouver bientôt sur internet). Les quatre personnes se sont fait arrêter dans la forêt; elles ont été libérées le soir meme, mais avec des accusations de coups et blessures envers des keufs (!!); leur procès aura lieu le 25 mars.

Ensuite une manif sauvage était prévue pour 20h, mais les keufs bloquaient toute la zone bien avant. 6 personnes ont été arrêtées avant 20h. La manif a quand même eu lieu et s'est terminée en rassemblement devant le comico pour attendre les personnes qui se faisaient libérées un par un. 9 personnes ont été arrêtées lorsque les keufs ont décidé de dissoudre la manif (y compris 2 des personnes qui étaient dans la forêt, et qui ont rejoint la manif après avoir été libérées).

Encore 5 autres personnes ont été arrêtées alors qu'elles se réfugiaient dans un hotel.

Alors que l'expulsion avait encore lieu, le bourgemestre de bruges et le boss de fabricom ont donné une conférence de presse, dans laquelle quelqu'un est rentré pour poser des questions et poser une banderole. A la sortie, les keufs l'attendaient et ont voulu l'identifier. Ayant refusé de donner son identité, il s'est aussi retrouvé détenu en centre de rétention (alors que lui aussi a un passeport belge).

En ce moment, deux personnes qui étaient au centre fermé ont été relâchées (après avoir été identifiées), avec elles-aussi un avis d'expulsion du territoire schengen. Il reste donc encore 7 personnes enfermées qui sont toujours anonymes, plus une personne en taule.

Le bourgemestre de bruges est très content que "l'affaire lappersfort est enfin terminée"; mais la guerre n'a fait que commencer! Il faut leur montrer que ceci n'est que le début! La campagne d'actions contre fabricom, ou le mégalo groupe GDF-Suez a été lancée, et maintenant c'est le moment de continuer en force!

Une des entreprises qui va se faire des tunes sur le dos de cette déforestation c'est Groep Mouton (avec siège à Lochristi); leurs camions remplis de pub écolo sur la biomasse ramassaient les arbres plus petits et les branches pour les réduire immédiatement en copeaux (qui seront sûrement ensuite transformés en pellets pour les poêles des maisons de bourges).

Protégeons les forêts! Sabotons le monde capitaliste!

Solidarité avec les prisonnierEs et inculpéEs du Lappersfort! Et tous les autres qui se retrouvent en cages.

Ontruiming lappersfort, verdriet en pijn.

Om 7u50 zie ik de eerste colonne gemaskerde flikken het bos binnen lopen,
We zetten het alarm in werking het hele circus komt op gang.
Iedereen zat op zijn plaats. Een onverwachte inval, waar we zolang voor gevreesd hadden,
hadden we kunnen voorkomen. Vanaf we wisten dat iedereen min of meer zijn
positie had, dachten we "oké dit wordt een lange en energie slopende
ontruiming.
Maar vanaf we het klimteam voor het eerst aan het werk zagen, vreesden we
voor het ergste. Een bende zwaar gestoord, opgefokt tuig dat ons eens uit de bomen ging
komen halen. Rond twaalf uur kwam het klimteam naar boven, wij en onze
boom, het volgende slachtoffer. We zaten toen nog met zen zevenen in het bos.
Die gasten komen naar boven als wilde gekken die hun beveiliging aan ons
platform hingen zonder maar één keer te kijken naar de constructie.
Met een valse knipoog en een glimlach kwamen ze naar boven. Wij dachten
even "ah, dat dat zal wel nog meevallen" maar die gedachte werd direct aan
stukken geslagen.
Nochtans feliciteerden ze ons voor de impressionante lock-on, het eerste
waar ze mee afkwamen was "kijk, jullie gaan naar beneden, wij brengen de
lock-on naar beneden en jullie locken jullie terug vast" dat was
natuurlijk geen punt, en niet het doel van onze actie. Ondertussen hadden
ze al ons materiaal naar beneden gegooid; rugzakken kapot
gesneden, water en voedsel naar benden gesmeten en onze dekens
verwijderd.
Eens ook de chef boven was en de lock-on eens goed bekeek belde die al
naar "hogerhand" om te vragen of ze de "taser" mochten gebruiken. Het
antwoord was duidelijk neen, maar dan kwamen ze al met iets anders af. De
ene nam mijn arm vast (iets onder de schouder), de andere zette zijn duim
op mijn kaakbeen, op het zelfde moment begonnen ze te duwen en te nijpen
als een gek. Pijn daar geloven ze zij niet in, resultaat, dat is een enige
doel. Mijn compagnon riep om onze politie spreker, eens die aangekomen was
werd het folteren even stopgezet. Met veel grote taal en allerhande
dreigementen waarschuwden ze ons op wat nog ging volgen. "Je hebt nog niks
gezien, en helemaal nog niks gevoeld, wij hebben nog veel meer om jullie
hier uit te halen" Na enkel seconden bekomen van de pijn kwam een van hen,
de meest gefrustreerde van de bende, ook nog op het vrije gedeelte van
mijn arm zitten. Hij zette zijn knie op mijn arm en later op mijn schouder
en zette er zoveel mogelijk druk op. Terwijl ik het uitschreeuwde van de
pijn bleef hij voortdurend roepen dat ik me moest losmaken. Hij compagnon
die op een meer onbereikbare plaats zat, kreeg ook klappen in het gezicht.
Toen al was het voor hem niet meer mogelijk zichzelf los te maken. Zijn
hand zat volledig opgezwollen en was alle gevoel verloren.
Toen meneer frustratie nog eens ging proberen mij los te krijgen terwijl
hij zijn broodje aan het eten was, kwam hij gewoon op mijn arm zitten en at
rustig zijn broodje verder op.
We hadden onze eerste martel testen doorstaan en het klimteam ging naar
beneden. Met als laatste dreigement dat, moesten we hun klimgerief aan
raken, ze ons kapot ging maken.
Terwijl wij even voor een uur verlost waren van de pijn en vernedering van
het klimteam, hoorden we nog enkele van onze vrienden het uitschreeuwen van
de pijn.
Toen we het lock-on team beneden aan onze boom zagen staan hadden we voor
even goede hoop, maar die was al snel weer verdwenen toen we het klimteam
opnieuw naar boven zagen komen.
Het klimteam wou niet geloven dat mijn compagnon niet meer de mogelijkheid
dat zichzelf los te maken, we vroegen het lock-on team dit te bevestigen
maar deze zeiden dat dit onmogelijk kon gebeuren. Het lock-on team neemt
dus allesbehalve zijn verantwoordelijkheid, en dat weten we nu ook voor in
de toekomst.
De hoogwerker kwam nu ook voor de eerste keer naar boven, met meneer
frustratie. Hij zij dat hij blij was me weer terug te zien... Onderweg
naar boven zaagden ze vanuit de hoogwerker alle taken af die ze
tegenkwamen.
Ik vreesde voor het ergste maar probeerde me sterk te houden. Ze zeiden
ons dat het onze laatste kans was om onszelf los te maken. Ik weigerde en
mijn compagnon had de mogelijkheid niet.
Ze gaven me een paar rake klappen in het gezicht, en duwden mij gezicht
voortdurend in de richting van de houthakkers die onze zo dierbare bomen
gewoon in een mum van tijd tegen de grond legden, vermoord; hopelijk
hebben zo ons nog gehoord.
Meneer frustratie kwam nog eens op mijn arm zitten en waarschuwde mij
voor de laatste maal.
Ik deed me voor alsof ik me probeerde los te maken, maar dat was voor
meneer frustratie nog niet genoeg. Hij haalde de taser boven en ik wist
direct hoe laat het was, hij zetten die eerst op mijn hoofd en zij, "You
have been wasting my fucking time far too lang, last chance". (Deze zin had
ik hem al 10 tallen keren horen roepen maar nu werd ik bang.
Ik zag zijn geweer (taser) het ziet er gewoon uit als een plastic geweer
met gele strepen op, ik dacht even, "haah wat zal dat mij doen..." Eens
hij de elektroshock op mijn knie zette en de knop indrukte verging ik van
de pijn, ik spartelde alle kante op ik viel bijna van het platform,
gelukkig dat mijn eigen beveiliging mij tegen hield, want de beveiling die
zij mij gegeven hadden was daar veel te lang voor (eerst waren ze plan
mijn beveiliging los te maken, maar gelukkig kon ik hen overtuigen dat
niet te doen, anders zou dit fatale gevolgen hebben gehad) Het stoeltje
waarop ik zat om me ter hoogte van de lock-on te kunnen zetten stampten ze
vanonder me weg. Zijn taser hield hij op 5 cm van mijn knie, wat naar wat
ik later te horen kreeg een onmenselijk korte afstand was. Ik was volledig
overstuur, vol van woede en verbeten van pijn. Mijn kuitspier was voelde
aan alsof ik een voortdurende kramp in m'n been had. Terwijl dit alles
gebeurde stonden een ambulancier en een dokter gewoon vriendelijk te
kijken.
Ik hield me zo sterk als ik kon, maar was bijna van plan me over te geven.
Maar ik wou en ging me niet overgeven. Mijn arm zat half geklemd in de
lock-on en deed pijn doordat mijn stoeltje afgeschopt was. De spanriem die
de lock-on op z'n plaats hing was voor de hele constructie van absoluut
belang. Maar zij waren van plan die door te snijden. Wij probeerden ze
duidelijk te maken dat ze gek waren en eens ze dat zouden doen, wij,
zij en de lock-on benden zou liggen met alle gevolgen van dien. Ik
probeerde hen te vertellen eerst even te kijken naar hoe die spanband
opgespannen was en hoe de lock-on zou regeren moesten ze die een klein
beetje vieren. Maar daar was voor hen geen sprake van. Dit konden wij niet
meer aan, hier gingen foute dingen van komen. Die gasten wisten
allesbehalve waar ze mee bezig waren, en moesten dan nog eens voor onze
veiligheid zorgen ook.
Wij beslisten om op veilig te spelen, mij compagnon kon zichzelf niet meer
los maken dus probeerden we een afspraak te maken: Wij gingen
naar beneden, kregen onze bezittingen terug (klimgordel, voedsel, water,
rugzakken..) Zij brachten de lock-on naar beneden en wij lockten ons terug
vast, was de afspraak.
Ik maakte mezelf en mijn kameraad los, maar zelf toen hield het niet op.
Zelfs toen hij los was, kreeg mijn compagnon nog allerhande beledigingen en werd
stevig vastgehouden aan de kraag door de gefrustreerde flik. Meneer
frustratie was zodanig opgefokt, duwde mij nog eens naar achter (bijna
weer van het platform) en zei "If I see you ever again, I'll directly put
the taser on you fucking head". We werden gewoon naar beneden gebracht en
wachtte tot de lock-on naar beneden werd gebracht, wel gebracht, het is te
zeggen; gegooid. Ze hadden er wel hun handen mee vol, maar wel alles
behalve veilig. Onder het platform liepen gewoon mensen zonder enige
waarschuwing. Om de lock-on uit de boom te krijgen werd er aan een
klimmer gevraagd om een tak af te zagen. Toen de tak beneden was
probeerden ze de lock-on te verplaatsen met koevoeten. Toen de lock-on
verzet was en had moeten vallen beseften ze dat de tak dat de flik had
afgezaagd te lang was en de lock-on tegenhield. Na een paar minuten wringen
kwam ons 400 kg vat beton naar beneden. Toen het vat naar benden was waren
wij, zoals gepland onderweg om weer ik het vat te kruipen. "pas op zeiden
ze, de kraan pikte onze "bleu baby" op en bracht ze naar de straat. Daar
kropen we weer in onze lock-on en na ze ons daar nog probeerden te
verslepen en daarin ook slagen, waren wij de laatste die aan de kant
geruimd werden en de weg naar verderf geopend werd, de bedorven generatie
denkt haar slag te hebben thuisgehaald, maar aan dit jammergeraas ontsnapt
geen enkele SUEZider.

kap is afgelopen - chopping ended

De kap werd vandaag voltooid. Vanavond waren bosarbeiders (of beter stoppelarbeiders) nog bezig met bomenstammen weg te trekken.

The chopping was completed today. This evening, forest workers were bussy pulling out the last treetrunks.